سیستم تنفسی RN

معرفی سیستم تنفسی سری RN

مدل این سیستم ها کوله ای و در ظرفیت های مختلف از جمله دارای سیلندر فولادی 6 لیتری، فشار کاری 300 بار و 60 دقیقه کارکرد، سیستم هائی با سیلندرهای کامپوزیت 300 بار با ظرفیتهای مختلف از جمله 8/6 لیتر و 68 دقیقه کارکرد، 9 لیتری 90 دقیقه کارکرد، دوقلو با دوسیلندر 8/6 لیتری و 136 دقیقه کارکرد، دو قلو با دوسیلندر 9 لیتری و 180 دقیقه کارکرد موجود می باشند.
تمام سیستم های فوق مجهز به ماسکهای فشار مثبت مدل TR2002 با جنس لاستیکی و یا سیلیکونی از نوع A ویژه سیستم های تنفسی و BN (دومنظوره و قابل استفاده با سیستم های تنفسی و فیلترهای شیمیائی مدل پیچی) می باشند.

کاربرد های سیستم تنفسی RN

1. مانیتورینگ تنفس:

   • پرستاران ثبت‌نامی مسئولیت نظارت بر وضعیت تنفس بیماران را دارند. آن‌ها از دستگاه‌ها و مانیتورهای مختلف برای اندازه‌گیری نرخ تنفس، حجم تنفس، اشباع اکسیژن، و سایر پارامترهای مرتبط با سیستم تنفسی استفاده می‌کنند.

2. مراقبت از بیماران تحت تنفس مصنوعی:

   • پرستاران ممکن است با بیمارانی که به تنفس مصنوعی نیاز دارند، کار کنند. این شامل تنظیم و نظارت بر دستگاه‌های تنفس مصنوعی و مدیریت مشکلاتی مانند خطاها و عوارض جانبی می‌شود.

3. آموزش به بیماران در مورد تنفس صحیح:

   • پرستاران به بیماران آموزش می‌دهند که چگونه تنفس صحیح داشته باشند. این ممکن است شامل تمرینات تنفسی، تکنیک‌های تنفس عمیق، و مدیریت تنفس در مواجهه با مشکلاتی مانند آسم یا بیماری‌های تنفسی دیگر باشد.

4. مراقبت از بیماران با مشکلات تنفسی:

   • پرستاران ثبت‌نامی نقش مهمی در مراقبت از بیمارانی که مشکلات تنفسی دارند، دارند. این شامل ارزیابی و مدیریت علائم مانند تنگی نفس، سرفه، و افزایش تنفس می‌شود.

5. اجرای فعالیت‌های تنفسی:

   • در بخش‌هایی از مراقبت بهداشتی و توانبخشی، پرستاران ممکن است فعالیت‌های تنفسی برای بهبود عملکرد تنفسی بیماران اجرا کنند.

انواع سیستم های تنفسی

سیستم‌های تنفسی متنوعی وجود دارند که بر اساس نیازها و شرایط مربوط به بیماران و استفاده‌های مختلف، طراحی شده‌اند. در زیر، انواعی از سیستم‌های تنفسی را معرفی می‌کنم:

1. تراپی هوایی:

   • این سیستم شامل استفاده از اکسیژن به عنوان یک درمان تنفسی برای بیماران با مشکلات تنفسی می‌شود. ممکن است از نازل‌ها یا ماسک‌های اکسیژن برای ارسال اکسیژن به بیماران استفاده شود.

2. سیستم تنفس مصنوعی (Ventilator):

   • این سیستم برای افرادی که ناتوان در تنفس طبیعی هستند یا نیاز به حمایت تنفسی دارند، استفاده می‌شود. دستگاه‌های تنفس مصنوعی بیماران را با ارسال هوای تنفسی مصنوعی به ریه‌ها، حمایت می‌کنند.

3. BiPAP (Bilevel Positive Airway Pressure):

   • این سیستم به صورت غیرهم‌زمان فشار مثبت برای تنفس (IPAP) و فشار مثبت برای تنفس مصنوعی (EPAP) را ارائه می‌دهد. از BiPAP برای افرادی با مشکلات تنفسی مانند آپنه خواب یا بیمارانی که نیاز به حمایت تنفسی دارند، استفاده می‌شود.

4. CPAP (Continuous Positive Airway Pressure):

   • این سیستم فشار مثبت مداومی به تنفسی فراهم می‌کند و به عنوان درمان اصلی برای مشکلات تنفسی مانند آپنه خواب استفاده می‌شود.

5. سیستم تنفس تحت بیشینه (High Flow Nasal Cannula - HFNC):

   • این سیستم از یک نازل بزرگ و تجهیزات مخصوص استفاده می‌کند تا به بیماران اکسیژن با دبی بالا و بیشینه تراکم بدهد. این سیستم به عنوان یک جایگزین برای ماسک‌های اکسیژن و تراپی هوایی استفاده می‌شود.

6. استفاده از ماسک تنفسی:

   • ماسک‌های تنفسی به صورت CPAP یا BiPAP برای ارسال فشار مثبت به تنفسی به بیماران مورد استفاده قرار می‌گیرند.

7. سیستم تنفس مکانیکی خانگی (Home Mechanical Ventilation):

   • برخی افراد با مشکلات تنفسی نیاز به حمایت تنفسی در خانه دارند. در این صورت، از سیستم‌های تنفس مکانیکی خانگی مانند Ventilatorهای خانگی استفاده می‌شود.

هر سیستم تنفسی بر اساس نیازهای بیمار و توصیه‌های پزشک تجویز می‌شود. انتخاب مناسب‌ترین سیستم بر اساس تشخیص پزشک و ویژگی‌های بیماران حیاتی است.